Premia termomodernizacyjna
Premia termomodernizacyjna to forma pomocy państwa dla Inwestorów realizujących przedsięwzięcia termomodernizacyjne. Jest ona przyznawana przez Bank Gospodarstwa Krajowego w wysokości 20% kwoty kredytu wykorzystanego na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jednak nie więcej niż:
- 16% kosztów poniesionych na realizację przedsięwzięcia,
- dwukrotność przewidywanych rocznych oszczędności kosztów energii.
Premia termomodernizacyjna stanowi spłatę części kredytu zaciągniętego przez Inwestora. Jako taka, przysługuje jedynie inwestorom korzystającym z kredytu. Nie mogą z niej korzystać Inwestorzy realizujący przedsięwzięcie termomodernizacyjne jedynie z własnych środków.
Warunki otrzymania premii termomodernizacyjnej
Podstawowym warunkiem otrzymania premii termomodernizacyjnej jest przedstawienie audytu energetycznego, tj. opracowania określającego zakres i parametry techniczne oraz ekonomiczne przedsięwzięcia, ze wskazaniem rozwiązania optymalnego, w szczególności z punktu widzenia kosztów realizacji oraz oszczędności energii. Audyt stanowi również założenia do projektu budowlanego dotyczącego realizowanego przedsięwzięcia.
Przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumiemy:
- ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych:
- w budynkach, w których modernizuje się wyłącznie system grzewczy - co najmniej o 10%,
- w budynkach, w których po 1984 r. przeprowadzono modernizację systemy grzewczego – co najmniej o 15%,
- w pozostałych budynkach – co najmniej o 25%,
- ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie co najmniej o 25% rocznych strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, tj.:
- kotłowni lub węźle cieplnym, z których nośnik ciepła jest dostarczany bezpośrednio do instalacji ogrzewania i ciepłej wody w budynku,
- ciepłowni osiedlowej lub grupowym wymienniku ciepła wraz z siecią ciepłowniczą o mocy nominalnej do 11,6 MW, dostarczającej ciepło do budynków,
jeżeli budynki, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
- wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków – co najmniej o 20% w stosunku rocznym,
- całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
